خاطرات زندگی یک نویسنده

همه ما کم و بیش با این واژه آشناییم.عده زیادیمون که از سد کنکور رد شدیم یا هنوز پشتشیم،دفترای آبی برنامه ریزی قلم چی رو خوب یادمونه.یادآوری سالی که پشت کنکور بودم برای من فقط یادآوری کلی استرس و استرس و باز هم استرسه.استرسی که نمیذاشت درس بخونم.به خاطر اینکه هیچوقت نمیتونستم یه نگاه شفاف به آینده داشته باشم.میدونستم چیو دوست دارم.اما انقدر برای خودم مانع چیده بودم که دسترسی بهش برام مثل یه رویا بود.اینطوری شد که از آرزوی مامایی به دامپزشکی رسیدم.

خیلی دلم میخواست یه چیز باحال بنویسم برای همینم تصمیم گرفتم یکی از خاطرات بچگیمو واستون تعریف کنم:))

خب خب دو ماه کامل از سال ۹۹ گذشت. سال عجیب غریب،با مهمون ناخونده‌اش و عید بی‌حس و حالش.خب میخوایم یه کار جالبی انجام بدیم با هم.

۱.برای نوشتن متن/پستی منتقدانه که خیلی درباره‌ی موضوعش تخصص ندارید،و میخواید به طور مثال یک کتابی که به تازگی خوندید،فیلمی‌که دیدید یا مقاله‌ای که خوندید رو معرفی کنید،بهتره در ضمن کلماتتون بگید «به نظر من».چون خواننده اینطور متوجه میشه که صرفا عقیده خودتون رو بیان کردید. به نظرم این درست‌ترین کاره.چون خیلی مواقع ما طبق احساساتی که اون لحظه تجربه کردیم،حرف می‌زنیم ومینویسیم.(آخه مثلا به چه حقی میگید آهنگای کره‌ای مسخره است وقتی حتی معنی یک کلمه‌اش رو هم نمیفهمید؟!)

میشه گفت این اولین داستان عاشقانه‌مه😂😂نوشتن به این سبک‌ برام خیلی سخت بود.سعی خودمو کردم به هر حال.اگه دوست داشتید میتونید از لینک زیر داستانم رو بخونید.

آیا از هررر چیزی نوشتن،واکنش نشون دادن به هر خبر ناگهانی درسته؟

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

افراد موفق جذابترین افراد هستن،اما از ویژگیهای بارز این افراد که همیشه میبینیم:

یه سری از افکار آدما هست که نمیتونی کاری دربارش بکنی

بچه‌ها من تازگیا یه جایی!پیدا کردم اسمش ویرگوله فضای وبلاگ نویسیه مثل بیان